Powikłania mukowiscydozy

Zaleganie nieprawidłowej wydzieliny w układzie oddechowym, przewlekły stan zapalny i częste, przewlekłe zapalenia płuc upośledzają ich funkcję. Powikłaniami dotyczącymi układu oddechowego są niedodma, rozstrzenie oskrzeli, torbiele podopłucnowe prowadzące do odmy. Choroba kończy się nieodwracalną niewydolnością oddechową lub oddechowo-krążeniową. Uszkodzenie płuc jest główną przyczyną przedwczesnej śmierci pacjentów chorych na mukowiscydozę. Jedynym ratunkiem dla tych chorych jest przeszczep płuc.

Zaburzenie funkcjonowania trzustki, nawracające zapalenia tego gruczołu prowadzą do zwłóknienia jego tkanki i uszkodzenia komórek β odpowiedzialnych za produkcję insuliny. Tak następuje rozwój cukrzycy typu 1 u chorych.

Duża lepkość żółci i częste blokowanie przewodów żółciowych prowadzi do uszkodzenia wątroby i marskości. Z kolei marskość wątroby upośledza przepływ krwi przez ten gruczoł, doprowadza do wzrostu ciśnienia krwi w żyle wrotnej i powstania żylaków przełyku. Innym częstym powikłaniem dotyczącym wątroby jest jej stłuszczenie wynikające z niedożywienia i niedoboru karnityny. Do częstych powikłań należy również kamica żółciowa, która występuje już u małych dzieci oraz zachorowania na wirusowe zapalenie wątroby spowodowane częstym leczeniem w różnych placówkach służby zdrowia.

Zaburzenia układu rozrodczego dotyczą przedstawicieli płci męskiej. Rozwój, budowa jądra i produkcja plemników są prawidłowe. Natomiast produkcja gęstej i lepkiej spermy zatyka nasieniowody. Tym samym nasienie nie może zostać wydalone do cewki. Zdolność do współżycia płciowego nie zostaje zaburzona.

Refluks żołądkowo-przełykowy, czyli cofanie się treści pokarmowej z żołądka do przełyku po spożyciu pokarmu jest częstą dodatkową przyczyną utraty apetytu, uczucia pieczenia, odbijania. Podejrzenie refluksu występuje w przypadku małych przyrostów masy ciała u dzieci pomimo prawidłowo stosowanej diety.